latino

Article

May 28, 2022

Il latino o latino (latīnum) è una lingua classica appartenente al ramo italiano delle lingue indoeuropee. Il latino era originariamente parlato nell'area intorno a Roma, conosciuta come Lazio. Con l'avvento della Repubblica Romana, il latino divenne la lingua principale in Italia e poi in tutta la parte occidentale dell'Impero Romano. Il latino è l'antenato delle moderne lingue romane in Europa e ha introdotto molte parole in altre lingue europee come l'inglese. In latino, le radici latine (e il greco antico) sono usate in teologia, scienza, medicina e diritto. Il latino è la lingua ufficiale della Santa Sede (Città del Vaticano). Alla fine della Repubblica Romana (75 aC), il latino antico era diventato il latino classico standard. Il latino era un dialetto latino colloquiale parlato allo stesso tempo ed è menzionato nelle iscrizioni e nelle opere di satirici come Plutone e Trentius e scrittori come Petronio. Il tardo latino è una lingua scritta del III secolo. La forma colloquiale del gergo latino dal VI al IX secolo nelle lingue romane, come italiano, sardo, venti, napoletano, siciliano, piemontese, lombardo, francese, franco-provenzale, auxiano, corsi, ladino, friulano, romanzesco, catalano / Si svilupparono valenciani aragonesi, spagnoli, asturiani, galiziani e portoghesi. Il latino medievale fu usato come lingua letteraria d'Europa dal IX secolo fino al Rinascimento. La lingua si è poi evoluta nel latino moderno. Il latino fu la lingua della comunicazione internazionale e dell'educazione scientifica fino alla fine del Settecento, quando fu sostituito dalle lingue autoctone (comprese le lingue romane). Il latino è la lingua ufficiale della Santa Sede e della Chiesa cattolica romana. Il latino è una lingua completamente derivata, con tre generi, sei o sette modi grammaticali, cinque congiunzioni, quattro tipi di coniugazione verbale, sei tempi, tre persone, tre facce, due direzioni del verbo, due o tre forme e due numeri. L'alfabeto latino deriva dagli alfabeti etrusco e greco, e infine dall'alfabeto fenicio.

Data

Nel 146 a.C. la Repubblica Romana conquistò la Grecia. Pur preservando la loro lingua latina, i romani impararono presto ciò che potevano dalla cultura e dall'arte greca, e nel giro di due o tre secoli formarono imperi che includevano l'antico mondo civilizzato (ovest dell'Iran) e includevano Egitto, Grecia, Asia Minore e Siria. Ciascuno divenne uno stato romano. Sebbene i romani non abbiano mostrato pietà nel loro dominio, erano almeno ambasciatori di civiltà, in altre parole, hanno consegnato a queste regioni arretrate l'essenza dell'antica civiltà greco-romana. Romanizzazione di queste aree �

لاتین (ابهام‌زدایی)

زبان کلاسیک

شاخه ایتالی

زبان‌های هندواروپایی

لاتیوم

جمهوری روم

امپراتوری روم

زبان‌های رومی

یونانی باستان

الهیات

سریر مقدس

شهر واتیکان

کولوسئوم

لاتیوم

پادشاهی

جمهوری

امپراتوری

لاتین‌ها

لاتین عامیانه

زبان‌های رومی

زبان میانجی

کیلیکیه

زبان مقدس

کلیسای کاتولیک

هندواروپایی

ایتالی

لاتین-فالیسکی

سامانه نوشتاری

الفبای لاتین

سریر مقدس

تنظیم‌شده توسط

ایزو ۱–۶۳۹

ایزو ۲–۶۳۹

ایزو ۳–۶۳۹

گلاتولوگ

زبان‌شناسی

تراژان

آی‌پی‌ای

علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها

یونی‌کد

لاتین باستان

لاتین کلاسیک

لاتین عامیانه

ترنتیوس

پترونیوس

لاتین پسین

زبان‌های رومی

ایتالیایی

ساردنیایی

ناپولی

سیسیلی

پیدمونتی

لومبارد

فرانسوی

فرنکو-پروونسال

اکسیان

فریولی

رومانش

کاتالان

والنسیایی

آراگونی

اسپانیایی

آستوری

گالیسی

پرتغالی

لاتین قرون وسطی

به لاتین نوین

زبان‌های رومی

لاتین کلیسایی

سریر مقدس

کلیسای کاتولیک

حالت دستوری

جهت فعل

الفبای لاتین

یونانی

الفبای فنیقی

تاریخ لاتین

جمهوری روم

آسیای صغیر

ایالتی

یونانی-رومی

فرانسه

اسپانیا

ایتالیا

پرتغال

لاتین کلیسایی

کلیسای کاتولیک روم

اواخر دوران باستان

مردم ژرمنی‌زبان

پادشاهی روم

لاتین باستان

پادشاهی روم

جمهوری روم

ترنتیوس

الفبای لاتین

بوستروفیدن

لاتین کلاسیک

ادبیات کلاسیک

دستور زبان

لاتین پسین

دوران باستان پسین

لاتین کلاسیک

لاتین قرون وسطی

پلوتوس

گفتاری لاتین

سیسرون

زبان‌های رومی

سقوط امپراتوری روم

کتاب مقدس

لاتین قرون وسطی

امپراتوری مقدس روم

اینکانوبولا

زبان‌های بومی

رنسانس

زبان لاتین

فرانسوی

زبان رومی

زبان لاتین

متروی تاین و ور

انگلیسی

امپراتوری روم

کلیسای کاتولیک

سریر مقدس

واتیکان

خودپرداز

قانون کلیسایی

فهرست شعارهای ایالت‌های آمریکا

جهان غرب

فرهنگ غربی

کانادا

اسپانیا

کارل پنجم

امپراتور مقدس روم

ستون‌های هرکول

تنگه جبل‌الطارق

ایالت آمریکا

شعار لاتین دارند

کنتیکت

کانزاس

کلرادو

میشیگان

میزوری

کارولینای شمالی

ویرجینیا

ویرجینیای غربی

گارد ساحلی ایالات متحده

نیروی دریایی ایالات متحده

نیروی فضایی ایالات متحده

نیروی هوایی سلطنتی

دانشگاه هاروارد

رسمی بودن چهار زبان

ایتالیایی

فرانسوی

پرتغالی

اسپانیایی

رومانیایی

کاتالان

رومانش

زبانهای رومی

کلیسای کاتولیک

مطالعات کلاسیک

دست‌نویس

کتابخانه کلاسیک لوئب

انتشارات دانشگاه هاروارد

انتشارات دانشگاه آکسفورد

دانشگاه گراتس

دانشگاه کنتاکی

دانشگاه ایالتی آیووا

انتشارات دانشگاه کمبریج

سریر مقدس

مجارستان

کرواسی

لهستان

حالت فاعلی

سیسرون

حالت ندایی

حالت مفعولی‌مستقیم

مرکوری

حالت مفعولی غیرمستقیم

انسان، گرگی [است] نسبت‌به انسان

مفعول‌عنه

آینیاس

آترئوس

تانتالوس

پومپیئوس

حالت اضافه

دندانی

نرم‌کامی

چاکنایی

لبی‌شده

انسدادی

واک‌دار

بی‌واک

واک‌دار

بی‌واک

خیشومی

ر-گونه

ناسوده

زبان ترکیبی

ضمیرها

صرف فعل

لاتین باستان

الفبای یونانی

الفبای فنیقی

لهستانی

اسلواکی

اسلوونیایی

کرواتی

بوسنیایی

ویتنامی

زبان‌های آسترونزیایی

زبان‌های ترکی

جنوب آفریقا

قاره آمریکا

اقیانوسیه

اوپسیلون

اعداد عربی

اعداد رومی

Commentarii de Bello Gallico

جنگ‌های گالی

ژولیوس سزار

رومی‌سازی

لاتین عامیانه

فهرست شعارهای ایالت‌های آمریکا

The Daily Telegraph

Wayback Machine

De bello Gallico

ویکی‌پدیا